Tussen 1954 en 1966 woonden 23 Molukse gezinnen aan de rand van het dorpje Rouveen, in een barakkenkamp Conrad.
Het doel van het Comité Kamp Conrad is het levend houden van de herinnering aan deze periode.
Deze website is gericht op de Molukse periode van Kamp Conrad.
De Oude RijksWeg loopt van Lichtmis tot Staphorst. Een lang lint als het ware, waarlangs de boerderijen in een schuine hoek op de weg staan. Naast en achter elkaar. De kleuren rood, wit, groen en blauw overheersen het gevelbeeld.
Halverwege deze weg ligt het dorpje Rouveen. De kleine dorpskern met de Hervormde kerk, waarvan de toren hoog boven de omgeving uitsteekt, en die later voor menigeen, tijdens hun “zwerftochten” een belangrijk oriëntatiepunt zal betekenen.
Verderop, niet meer dan een kleine 4 kilometer begint de straat die voor velen van ons de uitvalsweg naar de buitenwereld werd: de Conradseweg.
Langs deze weg, ligt aan de linkerkant: het Conradkanaal.
Als lagere schoolkind had je 500 stappen nodig om in het kamp te komen dat aan de rechterkant van de weg lag.
Een Ambonezenwoonoord.
Een naam die anno 2009 herinneringen oproept aan voorbije tijden. Een oord waar mensen hebben gewoond. Dat belooft niet veel vrolijkheid.
Maar toch.
In mei 1954 kwamen er de eerste Ambonese gezinnen. Mensen die al ruim twee jaar in Nederland verbleven en nu, naar ze hoopten eindelijk een wat vastere woonplek kregen. Er werd gezegd dat ze uit Glanerbrug kwamen. Niemand wist waar dat lag. Ergens ver weg.
In de loop van hetzelfde jaar en daarna stroomde het woonoord vol. 23 Gezinnen in totaal. Verspreid over 4 barakken van elk 6 woningen. De laatste, kamer 24, kammar 24, was een onderkomen voor de vrijgezelle jongens , de bujangs.
De barakken stonden twee aan twee in een schuine stand tegenover elkaar. Barak A en barak B aan de ene kant en Barak C en Barak D aan de andere kant van het veld.
In het midden, tussen Barak B en C stond een hoger gebouw, bestaande uit een kerk en een kantine, aan de hoofdingang de poort met de naam van het woonoord: “KAMP CONRAD”.
Haaks achter de poort stond een gebouw, waarvan het voorste deel werd gebruikt als kantoor, het middelste als woning van de kampbeheerder en het laatste deel als centrale keuken.
In deze omgeving zal een groep Ambonezen een belangrijk deel van hun leven doorbrengen.
Kinderen gingen naar school en ouders moesten maar zien hoe ze hun tijd doorbrachten. De meeste kinderen zaten op de lagere school in Rouveen, terwijl de wat oudere de middelbare school in Meppel bezochten.
Omdat de CAZ, Commissariaat voor Ambonezenzorg, de volwassenen voorzagen van zakgeld, was het niet toegestaan te werken.
Toch zagen sommige initiatiefrijke vaders kans bij boeren uit de omgeving werk te vinden. Hoe illegaal ook.
Langzaamaan zag men dat het verblijf in het kamp een tijdelijke status kreeg. Bovendien gonsde het in de Ambonese gelederen in het land van de geruchten dat terugkeer naar het land van herkomst er binnen redelijke termijn niet in zat.
Het symbool hiervan was wel de bouw van de eigen keukens. Bijna alle moeders waren er over te spreken. Ze konden eindelijk hun eigen maaltijden bereiden. Ze waren weer baas op hun eigen terrein.
Vaders daarentegen zagen het breder. Hun toekomst op de Molukken lag verder weg dan ooit.
De eerste gezinnen begonnen plannen te smeden om toch maar terug te gaan naar Indonesië, vrije Molukken of niet. Alles was beter dan hier te moeten verpieteren met heimwee.
Drie gezinnen verhuisden naar Delfzijl en gingen daar in deftige huizen wonen. Een huis van steen, met veel meer kamers, een eigen douche, een veel mooiere keukens en meer dan één slaapkamer.
In de loop van de jaren zestig trokken meer gezinnen weg naar onder andere de plaatsen Nijverdal en Eerbeek.
De laatsten bedongen bij de overheden om in Rouveen te blijven wonen.
En het allerlaatste gezin vertrok op 28 juli 1964 naar Staphorst.
Terwijl Kamp Conrad al in 1965 onbewoonbaar was verklaard, had de gemeente Staphorst gewacht met de sloop tot er niemand er meer in woonde.
Het gebouw dat dienst deed als kerk en kantine werd in zijn geheel verplaatst naar Staphorst, alwaar het diende als onderkomen voor een kerkelijke gemeenschap.
Summiere plattegrond van Kamp Conrad:
Barak A.
Z: Ziekenzaal.
Kamer 1: fam. Luhulima
,, 2: fam. Samallo/ A. Talahatu
,, 3: fam. Waisapi / Nanuru
,, 4: fam. Sahetapy/ Papilaya
,, 5: fam. Nahumury
,, 6: fam. Paais
Barak B.
Kamer 7: fam. Persulessy
,, 8: fam. Latupeirissa
,, 9: fam. Lopulalan/Souhoka
,, 10: fam. Manuhuwa
,, 11: fam. Pelupessy
,, 12: fam.Leiwakabessy/ Sopacua
W: Waslokaal en douches
Barak C.
W: Waslokaal.
Kamer 13: fam. Huwae/Pattipeiluhu
,, 14: fam. Hehanussa
,, 15: fam. W.Talahatu
,, 16: fam. Latuserimala
,, 17: fam. Manuputty
,, 18: fam. Hitipew/Akollo/Papilaya
H. Kerk
I. Kantine
E. Kantoor
F. Woning Kampbeheerder: Dhr. Rouffaer
G. Centrale keuken.
Barak D.
Kamer 19: fam. Warkor
,, 20: fam. Lesteluhu
,, 21: fam. Pattipeiluhu/Resiona
,, 22: fam.Siwabessy/Latué
,, 23: fam. Tauran
,, 24: kamar buja
M: Magazijn
Bron : D. Manuputty
Tekst : M. Souhoka
Meer informatie over de geschiedenis van Kamp Conrad is te vinden op Wikipedia.